30 Mayıs 2012 Çarşamba

Pedagojiye İnanan Birine Travma Hediye Ediyorum

Dumandan dudaklarımı buruşturarak vazgeçtim.
ellerin azmetti
öldüm,ellerini bulamadın
dirilttin.
Kuşkulandın
pedagojiye inandın.
Benim
sevdiklerim hep küçükken öldü.
Ben küçük değilim dedim.

Mesela
duman ne bilmez zamanlarımda bir gün.
çok sevdiğim bir dayım vardı.
Çok küçüksün o yüzden yanında öleceğim
dedi ve öldü.
Ölürken,-ellerimi sıkıyordu.
Yardım isteme
ağır travma olarak
hayal etmeni istiyorum beni dedi.

Bu beni kaç gece uyutmadı.
Ben kaç geceyi uyutup büyüdüm

Bunları yangından kaçırdıklarımız
hastanenin acil servisinde bir bir ölürken anlatmamın da
sebebi bu.

Travma olarak
hatırlamanı istiyorum
artık uzakta olduğumu.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder