Benim pervazım cemal süreya kokuyor,
baharları ben şuan ki ve her zaman ki sevgilime tutuyorum
-annem illa ki balık kızartınca,evde rakı olmuş oluyor.
bu arada benim annem ressamdır azizim
-siyasi bent veya da pek taharrikli cümleler sunuyor portre portre.
Anne diyorum,birtek mutlu aile tablolarını katlediyorsun sen.
Bu yüzden affet diyor,ben kafamı dağıtmak için
zemin kata kendimi zincirlerken
ilkokul birinci sınıfta kaybettiğim kalemlerimi buluyorum.
bunu demiryolları inşaa olurken,dejavu olarak öğrenmiştim.
''Biz hiç mutlu aile olamayacaktık,sonra bir gün sen olacaktın;sonra-baharlar geç geldiği vakit
daha bir cemal süreya kokacaktı.''.
Sırf bu yüzden bile biz şiire meyledecektik.
Meylettik de,fakat sırf bu yüzden değil.
''Hep akranlık duy kelebeklere;-ve bir daha da beni bekleme''.
Eğil de,diyeyim.
''Ben artık zaten hep seninleyim''.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder