Godot'u beklemiyorum
Asaf Halet'ten söylemiyorum
yahut Kan demirlerinden trenler çekmiyor sol elim
buruşuk yataklardan kalkmıyorum.
hiç uyuyamıyorum Rabb'im
bunların nüansını,eski zamanlardan çektim.
Hiç kan tohumlarım olmadı
bahçelere dalıp,ağaçlar koparmadım
yapraklarını kastediyorum.
herşey bana kast ediyor.
Riyaziye,can çekiyorum.
Darülfünun'u bıraktım
-beni burada bırakanları bekliyorum.
''Ve iç çekişlerim,uzuyan saçlarına varıyor''
-ben sana hiçbir vakitte,hiçbir taktikle varamıyorum.
Jurnalim,hafiye safhından.
''asfalta dökülmeden,mayıs güneşlerinde tam tamına üç kez uzun soluklu kavrulmadan
ve dair bulduğum herşeyi sana yormadan,dön,fenayım,valla fillah hem de.''
Malesef şuan/çok dehşetli sinirim bozuldu.
meğerse ben de Godot'u bekliyormuşum
hep asaf halet'ten demişim.
ve kan demirlerinden,bildiğin haydarpaşa'lar yakmışım.
bunların,betonarme tadını
dilim kuruduğu an,tasarladım.
-İç hesaplamalarından,bir komutan,eski devrimcileri öldürmüş te gelmiş tekrar tekrar.
-Ben işte öylesine bir devrim yüzünden,kendimi ona azarladım.
herşey,bir mızrak boyu çoğaldı,azar azar.
Sağ elimi,bilek boyu kesip koydum önüme.
Sadece nazar dedin.
bu bana çok koydu.
esselam.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder