19 Nisan 2012 Perşembe

Bir keresinde ben hep sana kırılmıştım.

Hani eşref saatimizin bozulmuştu ya bir keresinde yörüngesi,ama o keresinde ben hep sana kırılmıştım
akrebi,yelkovandan uzaklaştırıp,tüm mesafeleri uzak yapmıştın bana.

''Ya Rabb;ben o vakit mihrabın göğe bakışından kuşkulanıp,arkamı dönmüştüm,hatta isyanım
besbelli bir sessizliğe teneşir etmişti onu,davlumbaz yediren sabah ayazlarında,
kimi biliyormusun peki?-tabi ki hep kendi sevdiklerimi geberttim ben senden sonra''.

Eş sala'sı,güney yarım kürenin kararlı tenhalarında bile,duyulmuştu
-acımı söylüyorum işte bak dinle,
o keresinde,iyi kalpli hristiyanlar bile arapça şükretmişti.
Nurdan,yufka yürekli katiller bir günlük paydos vermişlerdi.



''O saatten sonra,öyle uzaktık ki
   -şiirlerimi bile,üstünü sayarak almıştın''.

Eksikliğe ehemmiyet vermeden ve ekseriyetle bana yok ederek bütün galaksiyi...

Bildiğin bütün küfürleri sanki Ney taksimleri söyler gibi,kabul ettirdin.

Bak,gözlerime bak şu vakit,yine kabul ederim.

İyi akşamlar.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder