şehirler arası yürütüyorum,-efuli bir manyak
kuruttuğun kendi yanağın,-sömürgeden şikayetçi bayraklar.
-kendi kendine yanan bir ağaç kadar müzdarip
avuç içimdeki çizgilerde keyfi yıktığım salıncaklar.
''ezberini bozmak için bu kez ben sabah ezanında ağlıyorum, salkım saçaklar..''
Alçaktan bir düş ürüyor.
-al çakmak.
şimdi ben o kaldığı için
yürüyorum.
Şiire huzeyme.
-bu kırıldığın edebiyat tüneli.
İnşaa ettiklerimden,geçtiğini
görmek istiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder