Bir dağın kalbine tüfeklen ineyim.
-giriftar olayım,delik deşik.
bu kalemi
salıncağına park edeyim
sonra kendimi sobeleyeyim.
bu bahar çok başka şeylerden söz edelim.
Tüfeğini indirmeden ellerime daya
kalbine dayansın ellerim,bir tramvayın.
travmasının adını küçükken koyan bir adamım
hepsi bu olmadığı için koyduğum adı unuttum.
trav/ma/yınım.
Bir tüfek kalbime dağ ile insin
giriftar ol,güvercinler desin bu gök delik.
bu kaleyi
alıncayana kadar derenin
içine olta at,yakalayabileyim
söz ettiklerim demin dediğim baharlardan da sonra gelsin
ben her istediğimde kendime gelebileyim
Fakat hepsi bu değil
hepsi ne?
bileyim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder