seninle aynıydık.

Aklıma
acıbademde eski bir şarkıyı
hatırlamaya çalışırken geldik.
sen çay söyledin.
Guatamala'da küçük bir çocuk nasılsa
öyleydik.
her an,olmayan şeylerimizi kaybedecek gibi.

Ellerin
gökten bir ip inse
direk asılacaktı.
beni asmak için.
azalmak için,susman yeterli.
ne hoş bir teferruat.
gerekli hiç bir maddiyat yok.


Şimdi ben
neden,öğle uykularımdan bahsetmiyorum.
şimdi neden
gözlerimden uyku akıyor.
ve hala tam anlamıyla çözemiyorum kendimi.

Ben bir sabah,güneş doğunca
derdimi küçük bir kağıda yazıp
buruşturdum,sana getirdim.
doğrulunca herşey yanlışlaştı.


Aslında baya bi yanıldım.
Çünkü zaten.
iç hüzünlerimde,kürtajla aldırdığın her saniyem.
Guatamalalı bir çocuktu.

Seninle,aynıydık.